Polno prenosive bolesti (Sexually Transmitted Disease – STD) ili polno prenosive infekcije (Sexually Transmitted Infections – STI) najčešće se dobijaju prelaskom patogenih organizama (bakterija, virusa ili parazita) sa jedne osobe na drugu putem direktnog seksualnog kontakta, mada postoje i drugi načini prenosa npr. sa majke na bebu tokom trudnoće ili porođaja.
Ove infekcije su nekada asimptomatske, pa je moguće zaraziti se od osobe koja izgleda potpuno zdravo i koja čak i ne zna da je inficirana. Simptomi, ako su prisutni, mogu biti osip, svrab, otok, ranice ili bradavice u genitalnom predelu, sekrecija iz penisa, neobična ili sekrecija neprijatnog mirisa iz vagine, bol i krvarenje tokom seksualnog odnosa, bol ili peckanje prilikom mokrenja, bol u stomaku… Ukoliko se ne leče, ove infekcije mogu dovesti do veoma ozbiljnih posledica, uključujući i neplodnost. Većina ovih bolesti može se izlečiti, ali je od presudne važnosti da se lečenje započne na vreme. Zato je veoma bitno da se uzročnik polno prenosive infekcije dijagnostifikuje što je moguće ranije.
Molekularna dijagnostika bazirana na Real-Time PCR metodi je najosetljivija tehnika za detekciju mikroorganizama – izazivača polno prenosivih bolesti. Za razliku od klasičnih mikrobioloških metoda koje podrazumevaju uzgajanje mikroorganizama u kulturi, dugotrajne su i često daju lažno negativne rezultate, Real-Time PCR detektuje nasledni materijal (DNK) patogena u biološkom uzorku. Za ovu vrstu dijagnostike nije potrebno da ćelije budu vijabilne, tako da uzorke nije potrebno transportovati i čuvati u specijalnom medijumu ili na niskoj temperaturi.
Uzorak za analizu kod muškaraca može biti uretralni bris kao i prvi mlaz prvog jutarnjeg urina, a kod žena cervikalni ili vaginalni bris. U DNK LAB laboratoriji vrši se molekularna dijagnostika Humanog papiloma virusa (HPV), Chlamyidia trachomatis (hlamidija), Mycoplasma hominis i Mycoplasma genitalium (mikoplazma), Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum (ureaplazma).
